Jest to dyscyplina sportowa oraz sztuka walki, która obejmuje zarówno standardowe ciosy bokserskie, jak też kopnięcia. Głównym celem tego sportu jest nie tylko nauka walki, która może się przydać w samoobronie, ale również rozwój umiejętności fizycznych, takich jak siła, szybkość, wytrzymałość, zwinność innymi słowy także poczucie rytmu. Dodatkowo dzięki trenowaniu kickboxingu można rozwinąć cechy psychiczne, które są istotne w trakcie walki. Tymi cechami są: panowanie nad nerwami i stresem, poczucie własnej wartości i pewność siebie. Nazwa kickboxingu jest nadzwyczaj prosta oraz pochodzi od kick (kopać) oraz boxing (boks).

Historia i odmiany kickboxingu

Jeśli chodzi o prezentowaną dyscyplinę sportu i jej historię to istniały dwa nurty: japoński oraz amerykański. Odmiana japońska stanowiła połączenie technik stosowanych w boksie tajskim oraz karate. Rozwój tej dyscypliny zanotowano w latach 60-tych XX wieku, gdy bokserski promotor Osamu Noguchi chciał wprowadzić boks tajski w Japonii. Sprowadzono wówczas trzech zawodników z Tajlandii i dwóch z nich przegrało swoje starcia z Japończykami. Dodatkowo wspomniany wyżej promotor razem z Kenjim Kurosakim opracowali nowy sport, który nazwano kickboxingiem. Na początku w czasie pojedynków dozwolone były kopnięcia, uderzenia pięściami, kolanami, łokciami, a również rzuty charakterystyczne dla judo oraz ciosy głową. Po pewnym czasie zrezygnowano z tych dwóch ostatnich technik. Początkowa duża popularność kickboxingu powoli spadła, aczkolwiek zaczęła ona z powrotem rosnąć po założeniu organizacji K-1 w 1993 roku.Kickboxing amerykański pochodzi od amerykańskich zawodników karate, którzy nie byli zadowoleni z zasad starcia nakazujących zadawanie ciosów z ograniczoną siłą. W związku z tym szukali oni dyscypliny pozwalającej im na pełną siłę zadawanych ciosów oraz kopnięć, która w ten sposób bardziej przypominała realistyczne warunki walki. W ten zwyczaj powstało tak zwane karate full contact pozwalające na uderzenia pięścią i na kopnięcia w głowę. pojedynek miała doprowadzić do nokautu na rywalu, a wojownicy zakładali rękawice. inaugurcyjne walki odbywały się na matach karate. Po czasie wprowadzono ring bokserski jako arenę walki oraz limity wagowe.

Najważniejsze formuły walki

walki odbywają się zgodnie z konkretnymi zasadami i formułami. Formuła full contact pozwala na wszystkie techniki bokserskie oraz kopnięcia powyżej pasa. Zakazane są uderzenia kolanami i łokciami, a liczba kopnięć jest ograniczona do 8 na rundę. Formuła low kick pozwala na techniki bokserskie i kopnięcia do wysokości głowy, kopnięcia kolanem oraz uderzenia łokciem są zabronione, nie ma limitu kopnięć na przestrzeni rundy. Jeżeli chodzi o formułę K-1 to wprowadza ona też obrotowe uderzenia pięścią oraz ciosy kolanami. Zabronione są uderzenia łokciami. ONiezależnie od tych trzech popularnych formuł, walki są organizowane w formułach thai boxing, semi contact, light contact i light kick. W kickboxingu stosuje się system stopni uczniowskich i mistrzowskich stanowiących motywację dla osób uprawiających ten sport. Stopnie te (kolory pasów) odzwierciedlają poziom osiągnięty przez adepta.